|
| |
hayatı I resimleri I hakkında yazılanlar I eserleri I son not I o'na
dair linkler
1808'de Paris'te doğdu. Babası
Napolyon ordusunda görevli olan Nerval, küçük yaşta annesini kaybedince amcası
tarafın-
:an büyütüldü. 12 yaşında Paris'te bir kolejde okumaya başladı, sanat çevresiyle
tanıştı. Kendisine kalan yüklü bir mirasla italya'ya gitti ve burada Alman
edebiyatı üzerine çalıştı. 1842 yılında çıktığı doğu gezisinde, Mısır, Suriye,
Lübnan ve Türkiye'yi gezdi. Daha sonra edindiği izlenimleri "Doğu izlenimleri"
ismiyle kitaplaştırdı. Aşırı bir duyarlıkla bağlandığı oyuncu sevgilisii Jenny
Colon 1842 yılında öldükten sonra onu sevmeye devam etti ve "Aurelia" isimli
eserinde Meryem Ana'yla onu özdeşleştirdi. Bu karşılıksız aşk yüzünden ruh
sağlığı bozuldu ve birkaç kez tedavi gördü. 1854'de kaleme aldığı "Ateşin
Kızları" ' imli eserinde, yitik bir güzellik, saflık ve gençlik cenneti
düşündüğü konu edindi. "Kuruntular" isimli eserinde ise sonelerin! topladı.
Goethe'den yaptığı Faust çevirişi büyük beğeni topladı.Büyük yolculukların
yazarı Nerval, arkadaşı Theophile Gaitier'ye şöyle yazmış bir mektubunda:
"Ülkeden ülkeye, bir kentten diğerine taşırken benliğimi, en güzel hayallerimi
tek tek getirdim. Yakında düşlerimin hayaline dönüşeceğim." Nerval,
1855 yılının
Ocak ayında, Paris'teki Vielle Lanterne caddesinde, yağmurlu bir kış gecesi
kendisini kravatıyla bir fener direğine asarak intihar etti. Evinde kaldığı
teyzesine intihar etmeden önce bıraktığı kağıtta şu not yazılıydı: "Bu akşam
beni bekleme, çünkü gece siyah beyaz olacak." Nerval'in tüm eserierinde
düşlerinin ve yaşadıklarının hüzünlü bir anlatımı vardır. Kendinden sonra ortaya
çıkmış olan simgeciliğin (Sembolizm) ve gerçeküstücülüğün (Expresyonizm) öncüsü
olmuştur. Baudelaire, Mallerme, Rimbaud, Nerval'in takipçisi olmuşlardır. Batı
edebiyatının önemli şairlerinden biri olan Nerval, düşleri günlük hayatla
olağanüstü olaylar arasında bir köprü olarak görmüş ve bu konudaki deneyimleri
eserlerinin temelini oluşturmuştur
|
