hıristiyanlıkta I islamiyette I yahudilikte I dogu dinlerinde I uzay dinlerinde I diger  

        Intihar eden eceliyle ölmüs olmuyor mu, peki o zaman intihar niye günah olabiliyor?

    Bu konu kader ve irade-i cüz'iye arasindaki ince çizgiyle ilgilidir. Burada insanin muhakeme kapasitesi biraz yetersiz kalmaktadir. Insan muhakemesi nasil sonsuzluk kavramini algilamakta zorlaniyorsa.

    Meseleye o açidan bakarsaniz: "Bir kimse cinayet islediginde öldürdügü kisi eceliyle ölmüyor mu? O halde cinayet isleyen niye günahkar oluyor?" diye bir soru da sorulabilir. Ama Allah, can almayi, insan öldürmeyi kesinlikle yasaklamis ve bunun çok büyük bir günah oldugunu bildirmistir. Burada insani günaha sokan sebep kendi iradesini kullanarak bu fiilleri islemesidir. Allah insana bir irade yani seçme hürriyeti vermistir ve bu hürriyetini kötü yolda kullanmasindan dolayi onu sorguya çekecektir. Ehli sünnet itikadi bu esas üzeredir. Geçmiste kader-irade etrafinda çesitli tartismalar olmus, bazilari kaderi tümüyle inkar ederken, bazilari da her seyin kader geregi oldugunu dolayisiyla kimsenin yaptiklarindan dolayi günaha girmeyecegini söylemislerdir. Bunlarin her ikisi de asiriliktir. Biz orta yol olan ehli sünnet itikadini bir inanç prensibi olarak kabul edelim, sonra hayatimizdaki realiteyi yani bir seyi yapmak istedigimiz zaman yapabilme, yapmamak istedigimiz zaman da terk edebilme hürriyetine sahip oldugumuzu görelim. Sonra nefsimizi Allah'in yasak kildiklarindan uzak tutup, farz kildiklarini islemeye zorlayalim. Kader mevzuunu da Allah'in ilmine birakalim. Bu mevzunun fazla derinliklerine daldigimiz zaman çikmamiz zor olur, birtakim sapmalara yönelebiliriz. Ayrica unutmayalim ki bir gerçegi bizim inkar etmemiz onu gerçek olmaktan çikarmaz.